جلد پنجم معادشناسی
در طلیعه قیامت ، موجودات با ربط خود به خدا، ظهور دارند
خفاء جنبه وجه الخلقی ، و ظهور جنبه وجه اللهی در قیامت
معاد بازگشت به خدا و شهود وجه الله است
قیامت در عرض عالم نیست بلکه بر آن احاطه دارد
قیامت ، عالم نور و اشراق و بروز حقائق است
در قیامت ، در عین نور و اشراق ، کفار و فجار محجوبند
قیام انسان در پیشگاه خداوند عزوجل
ا نکار معاد توسط طبیعیون مبتنی بر اصول علمیه نیست
معادشناسی
-
سراب بودن موجودات به معنى ظهور جنبه ربطى آنها با خداوند است
- آیه میفرماید: كوه‌ها باطل میشوند؛ كوه‌ها را كه مى‌بینى جامد و مستقرّ در جاى خود قرار گرفته و داراى استقلال و عزّت در وجود و ابَّهت و عظمت هستند، اینك چون سراب، بى خاصیت و بى ارزش و ذلیل، و چون ابرهاى پراكنده و متفرّق شونده در آسمان ثبات و بقائى ندارند. و این صنع خداست كه هر موجودى را متقن و محكم آفریده و هر چیز را بر اساس استحكام بنا نهاده است.
- بنابراین، این اتقان و إحكام راجع به جنبه ربط آنها با خداست و وجهه باطنى و ملكوتى موجودات را مى‌فهماند؛ و این سراب بودن آنها از نقطه نظر خلقت و دیدگاه موجودیت استقلالى، عین ثبات و بقاء و اتقان از نقطه نظر ربط با خدا و دیدگاه موجودیت ربطى با خدا و عدم استقلال آنها در حَیز وجود است.
- پس در هنگام بروز و ظهور قیامت عالم عوض میشود و وجهه موجودات بطور كلّى تغییر میكند.
- موجودات كه قبل از بروز علائم قیامت داراى استقلال در وجود بودند و خود را مستقلّ و متّكى به خود نشان میدادند و جنبه ربط آنها با خدا مختفى و پنهان بود، اینك این عالم عوض میشود و حقیقت امر در نزد ارتحال كنندگان به قیامت به صورت دیگرى در مى‌آید.
- موجودات، خود را فانى و سراب نشان داده و ابداً در خود استقلال، و اتّكائى به خود ندارند و جنبه ربط آنها با خدا روشن و آشكار میگردد.